Absurde humor in Cette musique ne joue pour personne
De Frans-Belgische film Cette musique ne joue pour personne van regisseur Samuel Benchitrit is niet je standaard komedie. De meningen over de film zullen verdeeld zijn want je moet er maar net van houden. De film ligt ergens op het kruispunt van poëzie, theater, slapstick, drama, romantiek, absurde humor én een vleugje misdaad. I like it!
Inhoudsopgave
Hard van buiten
Zowel gangsterbaas Jeff als de loyale leden van zijn bende worden een dagje ouder. In de haven van een grauwe Noord-Franse stad moeten ze het opnemen tegen een rivaliserende bende van half hun leeftijd. Thuis is het ook al niet gezellig met zijn apatische echtgenote en de grote bek van zijn tienerdochter.
In Cette musique ne joue pour personne volgen we meerdere verhaallijnen. Zo valt Jeff voor de jonge caissière Roxane en ontdekt hij de dichter in zichzelf. Ook huurmoordenaar Jacky wordt smoorverliefd. Op een stotterende feministische toneelactrice nog wel. Hij heeft veel voor haar over maar of dat wel zo veilig is? Jeff’s handlangers Jésus en Poussin proberen ondertussen de tieners uit de school van Jeff’s impopulaire dochter te overtuigen om naar haar feestje te komen. Daarbij gaan ze geweld niet uit de weg!
Je zou bijna zeggen dat de bendeleden hard van buiten, zacht van binnen zijn. Maar dat is het ook niet want het zijn gewelddadige klootzakken. Al hebben ze wel tedere gevoelens, wanneer het ze uitkomt.
Teder, zoet en chaotisch
Cette musique ne joue pour personne is een film over ouder worden en over de liefde. Iedereen kan liefde voelen, zelfs een stelletje ongeregelde criminelen. En soms is de liefde dichterbij dan je denkt. Ja, de humor is bij vlagen wat flauw maar op de een of andere manier is het vooral een tedere film.
De acteurs vond ik bovendien mooi op elkaar ingespeeld. Ik had alleen moeite met het personage van Gustave Kervern maar alle anderen vond ik mooi passen bij hun rollen.
François Damien is geknipt voor de rol van criminele baas. Onlangs zag ik hem in Stuck Together als onbeschofte patserige Belg. Dat was ook een goede rol voor hem. Hij kan gewoon goed vervelende personages spelen!
Wat de minpunten betreft: het is grijs, grauw, lelijk, druilerig. Dat hoort bij het scenario, dat weet ik, maar persoonlijk houd ik meer van films met mooie zonnige landschappen, ergens in Italië of Zuid-Frankrijk.
Tweede minpunt voor mij is dat de film soms wel erg onsamenhangend is. Het verband tussen de scènes is regelmatig weg en het geheel wordt daardoor chaotisch. Maar dat kan ook een pluspunt zijn.
A Family Affair
Regisseur Samuel Benchetrit heeft al eerder met zijn echtgenote Vanessa Paradis gewerkt. In Cette musique ne joue pour personne speelt ook zijn zoon Jules (in een kleine maar fijne bijrol). Jules is de zoon van Samuel en van de Franse actrice Marie Trintignant.
Hij was nog maar een jaar of vijf toen zijn moeder in 2003 vermoord werd door haar toenmalige vriend, de Franse zanger Bertrand Cantat. Het was een enorm groot ding in Frankrijk want zowel Marie Trintignant (als haar vader) als de zanger van de band Noir Désir waren/zijn heel erg beroemd.
★★★
Frankrijk, 2021. Komedie van Samuel Benchetrit met François Damien, Ramzy Bedia, Vanessa Paradis, Bouli Lanners, Gustave Kervern en JoeyStarr.
Cette musique ne joue pour personne is te zien op Picl en Vitamine Cineville vanaf morgen, 23 december.
Frederique
Als kind heeft Frédérique haar hart al aan Frankrijk verpand. In het verleden woonde ze in Frankrijk. Eerst in Bordeaux voor haar studie, later in Parijs voor de liefde, nog eens een aantal jaren in Nice bij haar moeder en tenslotte in een mini dorpje in de Provence. Ooit gaat ze er definitief wonen, maar tot die tijd deelt ze, met één voet in Frankrijk, haar tips en ervaringen op Frankrijk dromen.
